Projekt Allerton powstał w 1992 roku jako wielokierunkowe przedsięwzięcie w zakresie uprawy roślin i hodowli zwierząt na 333 ha gliniastych gleb. Uprawia się przede wszystkim pszenicę i owies (sprzedawane jako "produkt chronionych odmian"), rzepak i jarą fasolę oraz wypasa 280 owiec. To przykładowe gospodarstwo służy do demonstracji rozwiązań na rzecz ochrony przyrody w rolnictwie. Wyniki ekonomiczne, w tym koszty ochrony, są publikowane w rocznych przeglądach publikowanych przez Game and Wildlife Conservation Trust.

Gospodarowanie zwierzyną łowną i ochrona przyrody

Liczba bażantów na 100 ha w okresie jesiennym przed działaniami ochronnymi (góra) i po podjęciu działań ochronnych w połączeniu z hodowlą zwierzyny łownej (na dole).

Po roku bazowym, w którym dokonano oceny poczatkowego występowania zwierzyny łownej i dzikiej, siedliska zapewniające miejsca lęgowe, owady dla piskląt oraz zasoby karmy w okresie zimowym zostały powiększone. Gniazdujące drapieżniki były kontrolowane a zwierzyna łowna była dokarmiana ziarnem paszowym w zimie, ale nie było uwolniania dziczyzny hodowlanej. Łączny wpływ na dzikie bażanty, zające i ptaki był dramatyczny.

Gospodarka leśna

Lasy Allerton są zarządzane w celu zagwarantowania, że ​​drzewa, krzewy i zioła współistniejąc obok siebie w siedlisku zapewniają korzyści wielu gatunkom dzikich zwierząt. Tereny leśne dostarczają także paliwa do w pełni zautomatyzowanego pieca na zrąbki drzewne do ogrzewania głównego budynku, dając tym samym korzyści gospodarcze i zmniejszenie emisji dwutlenku węgla. Niektóre fundusze są dostępne w Programie Grantów Leśnych, także wspierających te działania ochronne. Szkody powodowane przez introdukowanego jelenia z rodzaju Muntiacus w odniesieniu do rzadkich roślin leśnych podlegają ocenie we współpracy z lokalnymi mieszkańcami w celu rozwiązania tego problemu.

Liczba ptaków śpiewających (gatunki z Planu Działań w zakresie Ochrony Bioróznorodnosci w Wielkiej Brytanii) na badawczym transekcie przed podjęciem działań ochronnych (góra) i po podjęciu ochrony w połączeniu z hodowlą zwierzyny łownej (na dole).

Zarządzanie środowiskiem naturalnym

Allerton pokazuje, że siedliska utrzymywane na potrzeby zwierzyny łownej przynoszą również korzyści innym gatunkom dzikich zwierząt:

• Mieszanka nasion gatunków roślin uprawianych na potrzeby zwierzyny łownej daje także obfitość karmy w zimie ptakom śpiewającym.

• Banki chrząszczy chronią w okresie zimy owady, które żywią się szkodnikami upraw (np. mszyca), co zmniejsza zapotrzebowanie na środki owadobójcze latem, a tym samym zwiększa ilość innych owadów, stanowiących pokarm dla młodych ptaków, ale także sa idealnym miejsc gniazdowania dla myszy polnych i innych małych ssaków, jak również szarych kuropatw.

• pasy ochronne stanowią krawędzie upraw, na których selektywne opryski pozwalają przeżyć niekonkurencyjnej populacji chwastów o niskiej gęstości, wspierajac w ten sposób owady jako podstawowe pożywienie dla piskląt ptaków łownych i śpiewających, umożłiwiając również zachowanie rzadkich roślin naszych pól.

Zające zinwentaryzowane w Loddington (zielony) i w porównawczym lolalnym siedlisku (czerwony) przed podjęciem ochrony (góra) i po podjęciu ochrony siedliska w połączeniu z hodowlą zwierzyny łownej (na dole).

• Miedze łąk i pastwisk wspierają pożyteczne owady i miejsca gniazdowania dla ptaków (np. trznadli), jednocześnie chroniąc żywopłoty i rowy przez przenoszeniem aerozoli oprysków i spływami powierzchniowymi z gruntów ornych, mogą również stanowić pasy buforowe w celu zmniejszenia strat gleby i składników pokarmowych przenikających do wody.

• Środki te stosuje się w połączeniu minimum uprawy gleby w celu zmniejszenia erozji gleby i rozproszonych zanieczyszczeń na rzecz realizacji Planu Zarządzania Basenem Rzeki na mocy Ramowej Dyrektywy Wodnej; minimalny poziom uprawy gleby może ograniczyć straty azotu i fosforu, a zwiększyć ilość grzybów glebowych i dżdżownic do poprawy jakości gleby.

Ekonomika w Allerton

Dochody (górny pasek) i koszty (dolny pasek) grantów menadżerskich w porównaniu do kosztów ochrony siedliska (na niebiesko) oraz przychodów z polowań w porównaniu z kosztami łowczego i karmy dla zwierzyny (na zielono).

Te środki kreują dodatkowe koszty produkcyjne, ale również przynoszą korzyści rekompensujące te koszty. Wzrost ilości zwierzyny łownej pozwala na odstrzał do pięciu sztuk rocznie oraz polowań z psami gończymi, organizowanych każdej zimy i osiąganie dochodów pokrywających koszty zarządzania oraz łowczego. Mimo że polowania nie w pełni rekompensują koszty hodowli zwierzyny łownej, to jednak zapewniają zatrudnienie i możliwość rozwiązywania problemów społecznych w ramach lokalnej społeczności.