Valkeniers ontwikkelden in de jaren 70 fok- en vrijlaat programma's om roofvogel populaties te herstellen, zoals hier voor slechtvalken.

De impact van de mens op de natuur wordt vaak met de tijd groter, behalve als er zorgvuldig wordt gepland. Er is misschien een noodzaak om meer voedsel, gebouwen, transport en banen te creëren. Maar als we de natuur kunnen herstellen waar mogelijk, en het kunnen helpen om weer verbindingen te maken, dan kunnen we onze leefomgeving rijker, gezonder en leuker maken. Er zijn talloze kansen voor herstel, zoals bermen, veldranden en hoeken, stadsparken en zelfs boven op gebouwen.

De International Union for the Conservation of Nature (IUCN) heeft richtlijnen gemaakt voor het herstel van soorten. De richtlijnen over herintroducties en andere translocaties voor natuurbescherming zijn gebaseerd op vele verschillende projecten en soorten, en zijn dus lang en gedetailleerd. Beslissingen over het wel of niet herstellen van lokale soorten, vooral als het gaat om planten uit naburige gebieden, kan best simpel zijn. BEST PRACTICE geeft een simpele beslissingsboom dat projecten naar de IUCN richtlijnen verwijst mochten er problemen ontstaan. IN KAART BRENGEN van gebieden voor potentieel herstel zou kunnen profiteren van het gebruik van onze tool in de sectie Habitats en Soort. MELD U AAN, en DONEER indien mogelijk, om ons te helpen met het opbouwen van begeleiding voor gemeenschappen en managers voor het herstellen van de natuur en natuurlijke habitats in Europa.